بیماری اوریون به عنوان یک عفونت ویروسی، بیشتر در کودکان رخ می‌دهد و تاثیر خود را برروی سیستم تنفسی بالایی دارد. این ویروس به غدد بزاقی که در نزدیکی گوش قرار دارند، آسیب می‌رساند و باعث تورم آنها می‌شود.
راه های انتقال بیماری اوریون
راه‌های انتقال بیماری اوریون مشابه بیماری‌های سرماخوردگی و آنفولانزا است. به این معنی که انتشار آن از طریق بزاق آلوده صورت می‌گیرد. در صورت قرار گرفتن در محیط آلوده، استنشاق هوای آلوده کافی است تا به این بیماری مبتلا شوید. انتقال بیماری اوریون می‌تواند از طریق تماس با سطوح آلوده نیز صورت بگیرد.
علائم اوریون
علائم بیماری اوریون شامل موارد زیر است:
تورم و درد در ناحیه فک: تورم غدد بزاقی باعث بروز این مشکل می‌شود و ممکن است در یک یا هر دو طرف صورت رخ دهد. این تورم به طور عمومی با عنوان “پاورتیت” شناخته می‌شود.
تب: بروز تب یکی از علائم بیماری اوریون است.
سردرد: سردرد نیز می‌تواند همراه با این بیماری ایجاد شود.
دردهای عضلانی: درد عضلانی نیز ممکن است در اثر بیماری اوریون رخ دهد.
خستگی: افزایش خستگی و کاهش سطح انرژی نیز از علائم این بیماری است.
کاهش اشتها: بیماران مبتلا به اوریون ممکن است کاهش اشتها تجربه کنند.
دردهای فک: درد در ناحیه فک نیز ممکن است به ویژه هنگام جویدن و بلعیدن غذا رخ دهد.
توجه داشته باشید که تشخیص نهایی بیماری اوریون باید توسط پزشک انجام شود و علائم بالا ممکن است با علائم دیگر بیماری‌ها تداخل داشته باشد.
عوارض بیماری اوریون
اوریون می‌تواند عوارضی را به همراه داشته باشد، از جمله:
ناشنوایی یا کم شنوایی
ممکن است در یک یا هر دو گوش رخ دهد و در برخی موارد باعث افت شنوایی دائمی شود.
انسفالیت (encephalitis)
التهاب مغز که می‌تواند منجر به مشکلات عصبی شود و در موارد شدید حتی منجر به مرگ شود.
مننژیت (Meningitis)
التهاب پوشش غشایی مغز که زمانی رخ می‌دهد که ویروس به سیستم عصبی مرکزی حمله کند. علائم آن شامل تب بالا، تشنج، سردرد شدید، استفراغ و حالت تهوع است.
اورکیت (Orchitis)
التهاب یک یا هر دو بیضه که باعث درد در ادرار و انزال، خون در منی، حساسیت کیسه بیضه، بزرگ شدن پروستات، تب و تورم غدد لنفاوی در کشاله ران می‌شود. اورکیت دردناک است اما عقیمی در مردان را ناشی نمی‌کند.
ماستیت (Mastitis)
التهاب بافت سینه که با درد، تب، لرز و حساسیت سینه به لمس همراه است.
پاروتیت (Parotitis)
التهاب یک یا هر دو غده پاروتید که در نزدیکی گوش و قسمت بالایی گونه‌ها قرار دارند. این غده‌ها مسئول تولید مایع بزاق برای مرطوب کردن دهان هستند. عفونت، ضربه، استرس و مصرف بیش از حد کافئین می‌توانند باعث بروز این مشکل شوند.
پانکراتیت (Pancreatitis)
التهاب لوزالمعده که با تب، تورم و درد شکمی، ضربان قلب بالا، حالت تهوع و استفراغ همراه است.
اوفوریت (Oophoritis)
التهاب یک یا هر دو تخمدان که ممکن است با دردهای شکمی در قسمت تحتانی، حالت تهوع و استفراغ، و تب همراه باشد.
پیشگیری از بیماری اوریون
برای پیشگیری از ابتلا به اوریون، واکسیناسیون می‌تواند موثر باشد. اکثر نوزادان و کودکان واکسن سرخک، اوریون و سرخجه (MMR) را دریافت می‌کنند، به طور همزمان.
واکسین MMR اولین بار معمولاً در یک ویزیت معمولی برای نوزادان سالم در سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی تزریق می‌شود. واکسن دوم نیز برای کودکان در سنین مدرسه (۴ تا ۶ سال) ضروری است.
واکسن اوریون در دو دوز تقریباً ۸۸ درصد اثربخشی دارد. اما میزان اثربخشی در دوز اول تقریباً ۷۸ درصد است.
با این حال، افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، حساسیتی به ژلاتین یا نئومایسین دارند یا در حال بارداری هستند، نباید واکسن MMR را دریافت کنند. بهتر است درباره برنامه واکسیناسیون برای خودتان و فرزندانتان با پزشک خانواده خود مشورت کنید.
درمان بیماری اوریون
درمان اوریون به عنوان یک بیماری ویروسی، به آنتی‌بیوتیک‌ها یا سایر داروها پاسخ نمی‌دهد. با این حال، می‌توانید علائم اوریون را درمان کنید تا در طول بیماری تجربه آسایش بیشتری داشته باشید. برخی روش‌های درمانی عبارتند از:
استراحت: زمانی که احساس ضعف یا خستگی می‌کنید، به بدن خود استراحت دهید.
مصرف داروهای ضدتب: برای کاهش تب، می‌توانید از داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن و ایبوپروفن استفاده کنید.
استفاده از کمپرس یخ: با استفاده از کمپرس یخ، می‌توانید تورم غدد بزاقی را کاهش دهید.
مایعات فراوان: برای جلوگیری از کم آبی بدن به دلیل تب، باید مایعات فراوانی مثل آب بنوشید.
رژیم غذایی نرم: از یک رژیم غذایی نرم استفاده کنید که شامل سوپ، ماست و دیگر غذاهایی است که نیاز به جویدن زیاد ندارند (چون جویدن در حالت تورم غدد بزاقی دردناک است).
خودداری از غذاها و نوشیدنی‌های اسیدی: از مصرف غذاها و نوشیدنی‌هایی که ممکن است باعث ایجاد درد بیشتر در غدد بزاقی شوند، خودداری کنید.
معمولاً می‌توانید در حدود یک هفته پس از تشخیص اوریون توسط پزشک، به محل کار یا مدرسه بازگردید. در این مرحله، شما دیگر به دیگران عفونت نمی‌دهید. اوریون معمولاً در عرض چند هفته بهبود می‌یابد و پس از ده روز باید احساس بهبودی کنید.
اکثر افرادی که به اوریون مبتلا می‌شوند، برای بار دوم به این بیماری مبتلا نمی‌شوند. بیماری قبلی شما شما را در برابر ابتلا به بیماری مجدد محافظت می‌کند.
اولین دیدگاه را ثبت کنید