دلایل جیغ زدن کودک
دلایل جیغ زدن کودک
تقریباً تمام والدین تجربه‌ای دارند که بچه‌ها با جیغ زدن‌های پی‌درپی آنها را آزار می‌دهند. بچه‌ها ممکن است در هر مکانی جیغ بزنند؛ زمانی که آنها را به پارک یا فروشگاه می‌برید، زمانی که با آنها سوار اتوبوس یا قطار می‌شوید و حتی زمانی که با بچه‌های دیگر بازی می‌کنند. اما باید بدانید که این عصبانیت و جیغ زدن کودکان علتی بی‌دلیل ندارد و آنها با این رفتار، عواطف و احساسات خود را بیان می‌کنند.
در صورت تمایل به کسب اطلاعات بیشتر درباره جیغ زدن کودکان، دلایل آن و بهترین روش‌ها برای واکنش به این رفتار، می‌توانید با دیجی‌کالا مگ همراه شوید. این مقاله می‌تواند به والدین نیازمند کمک مؤثری باشد تا با این رفتار کودکان بهتر برخورد کنند.
عوامل جیغ زدن کودک
دلایلی که باعث جیغ زدن کودکان می‌شود، متعدد و متنوع هستند. گاهی اوقات، جیغ زدن کودکان به منظور جلب توجه است و در دیگر مواقع، ناشی از هیجان زیاد آنها می‌باشد. برای مقابله با این رفتار کودکان، باید علت جیغ زدن آنها را درک کنید. بچه‌ها ممکن است به یکی از دلایل زیر جیغ بزنند:
جلب توجه
عصبانیت و جیغ زدن کودکان می‌تواند به سادگی جلب توجه را هدف داشته باشد. آنها می‌خواهند توجه والدین را به خود جلب کنند. هنگامی که بچه‌ها دریابند توجه والدین به آنها نمی‌رسد، از هر راهی برای جلب توجه استفاده می‌کنند. آنها از تجربه یاد گرفته‌اند که جیغ زدن یک راه مؤثر برای جلب توجه است.
برای پیشگیری از این نوع جیغ زدن، می‌توانید بهتر است هنگام صحبت با کودک، به او رودررو باشید. به عنوان مثال، هنگام انجام کارهای خانگی یا کارهای شخصی خود، تمام توجهتان را به کودک نسبت ندهید. زمانی خاص را برای صحبت با او در نظر بگیرید و در آن زمان، به طور کامل به او توجه کنید.
با این روش، کودک می‌فهمد که برای شما اهمیت دارد و شما به او توجه می‌کنید. در نتیجه، نیازی به جیغ زدن برای جلب توجه شما نخواهد بود.
نکته مهمی که والدین باید در نظر داشته باشند، تشخیص دادن زمان و شرایطی است که باید به این رفتار بی‌توجه شوند. اگر بچه‌ها مشکل جدی ندارند و هیچ صدمه‌ای به آنها وارد نشده است، نادیده گرفتن این رفتار می‌تواند واکنش مفیدی برای رفتارهای پرخاشگرانه یا جیغ زدن کودکان باشد. با نادیده گرفتن جیغ زدن هنگام تلاش کودک برای جلب توجه، احتمال آنکه این رفتار تکرار شود کاهش می‌یابد.
بلندی صدای کودکان و آزمایش قدرت بلندی صدا
کودکان در بازهٔ سنی ۱۸ ماه تا ۲ سالگی، عمدتاً به دلیل آزمایش قدرت بلندی صدای خود، ممکن است جیغ بزنند. این مرحلهٔ تازه کشف شدهٔ بلندی صدا برای آنها جالب است و آنها می‌توانند با استفاده از جیغ و فریاد، تأثیرگذاری بر اطرافیان خود را تجربه کنند.
توجه و محبت نشان دادن به کودکان
بیان علاقهٔ شما به کودک و نشان دادن محبت و توجه به او، در کاهش جیغ زدن کودکان بسیار مؤثر است. وقتی کودک جیغ میزند، او را آغوش بگیرید، آرامش بخشید و با او صحبت کنید. این رفتار نشان می‌دهد که شما به او توجه می‌کنید و به احساساتش احترام می‌گذارید.
ارتباط برقرار کردن با استفاده از کلمات و بازی
کودکان در حال یادگیری مهارت‌های ارتباطی هستند و ممکن است به جیغ زدن متوسل شوند تا والدین را به مشکلات و نیازهایشان توجه کنند. به جای اینکه جیغ زدن را سرزنش کنید، تلاش کنید شرایط را به یک بازی تبدیل کنید. به عنوان مثال، با کودک مسابقه بدهید که چه کسی می‌تواند با صدای آهسته‌تری چیزی بگوید. این بازی می‌تواند کودک را در مسیر استفاده از کلمات و عبارات برای بیان نیازها و مشکلاتش تشویق کند.
ناراحتی و اضطراب
وقتی بچه‌ها در موقعیت‌های خاص قرار می‌گیرند، ممکن است ناراحت و اضطرابی را تجربه کنند و رفتارهای ناخوشایندی از خود نشان دهند. یکی از این موقعیت‌ها قرار گرفتن در محیط جدید و ناشناخته است، که معمولاً شلوغ است و بچه‌ها با افراد غریبه روبرو می‌شوند.
همچنین، محیط جدید مانند خانه نیست که بچه‌ها بتوانند آزادانه بازی کنند و در هر کجا و هر زمانی از آن اسباب‌بازی مورد علاقه خود را داشته باشند. این وضعیت می‌تواند ناراحتی بچه‌ها را بیشتر کند. به همین دلیل، ما معمولاً در مکان‌های شلوغ مانند رستوران‌ها یا قطارهای بین‌شهری صدای گریه بچه‌ها را می‌شنویم.
تخلیه انرژی بچه‌ها
وقتی بچه‌ها به تنهایی یا با دیگر بچه‌ها بازی می‌کنند، معمولاً انرژی زیادی دارند و ممکن است با جیغ و سر و صدا این انرژی را تخلیه کنند. این نوع جیغ طبیعی است و نشان‌دهنده سلامت بچه‌ها است. آنها در حین بازی با دوستانشان، احساسات خود را بیان می‌کنند. از طریق جیغ و سر و صدا، شادی یا ناراحتی خود را نشان می‌دهند. بنابراین، صدا و لحن جیغ آنها بستگی به مفهوم و مغزیت آن دارد.
تا زمانی که در یک محیط مناسب هستید، مانند پارک، نیازی به مقابله با این نوع جیغ بچه‌ها نیست. اما اگر فکر می‌کنید که جیغ زدن کودک برای شما و سایر افراد آزاردهنده است، می‌توانید از روش زیر برای مدیریت آن استفاده کنید.
راه های جلوگیری از جیغ زدن کودک
شناسایی نیازهای فیزیکی و احساسی کودکان
جیغ زدن کودکان ممکن است نشان دهندهٔ احساساتی مانند خشم، خستگی یا گرسنگی باشد. در این صورت، سعی کنید به نیازهای فیزیکی و احساسی کودک پاسخ دهید. ممکن است کودک گرسنه، خسته یا ناراحت باشد و از طریق جیغ زدن سعی می‌کند شما را درک کند. ارائه غذا، استراحت و توجه به نیازهای احساسی می‌تواند کودک را آرام کند و جیغ زدن را کاهش دهد.
حفظ آرامش شخصی
فریاد زدن به عنوان واکنشی به جیغ زدن کودکان مفید نیست، زیرا ممکن است شرایط را بدتر کند. به جای اینکه فریاد بزنید، سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید و به کودکان یاد بدهید که چگونه با صدای آرام و مؤدب احساسات خود را بیان کنند.
در برخی موارد، ممکن است نیاز به خروج از محل فعلی برای شما و کودک وجود داشته باشد. به عنوان مثال، اگر در یک فروشگاه هستید و کودک شروع به جیغ زدن می‌کند، بهتر است هر دوی شما از محل فروشگاه خارج شوید تا از عصبانیت خودتان جلوگیری کنید و همچنین کودک را آرام کنید.
تشویق به رفتار مثبت بچه‌ها
برای آموزش به بچه‌ها که چگونه رفتار درست داشته باشند، بهتر است آنها را تشویق کنید وقتی که رفتار مثبتی از خود نشان می‌دهند. کنترل کردن احساسات برای بچه‌ها کار سختی است، به ویصورتی که نیاز به تشویق و هدایت دارد. این روش‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
تشویق و تمجید
وقتی بچه‌ها رفتار مثبتی از خود نشان می‌دهند، مانند به اشتراک گذاشتن، کمک به دیگران یا رفتار خوب در محیط عمومی، آنها را تشویق کنید و به آنها تمجید کنید. این می‌تواند شامل کلام از احساسات خودتان مثبت نسبت به رفتار آنها، دادن تشویقی مادی مانند شیرینی یا امتیاز مثبت باشد.
برنامه‌ریزی و توجه به نیازها
بچه‌ها نیاز به ساختار و برنامه‌ریزی دارند. با برنامه‌ریزی مناسب برای فعالیت‌ها و فرصت دادن به آنها برای انجام فعالیت‌های مورد علاقه‌شان، می‌توانید به آنها کمک کنید تا انرژی خود را به صورت مثبت تخلیه کنند.
مدیریت احساسات
آموزش به بچه‌ها برای مدیریت احساساتشان نیز می‌تواند مفید باشد. آنها را آموزش دهید که چگونه احساسات خود را شناسایی کنند و راه‌های صحیحی برای بیان آنها پیدا کنند. به آنها نشان دهید که جایگزینی مثبت برای جیغ و سر و صدا وجود دارد، مانند صحبت کردن با صدای بلند و شاد، کشیدن یا نقاشی کردن.
مثال‌زدن
به بچه‌ها مثال‌هایی از رفتارهای مثبت دیگران نشان دهید و آنها را به تقلید از این رفتارها تشویق کنید. مثلاً می‌توانید به آنها داستان‌های کودکانه یا فیلم‌هایی را نشان دهید که در آنها بچه‌ها رفتارهای خوبی را انجام می‌دهند.
ارائه قوانین و مرزها
برای مدیریت رفتار بچه‌ها، قوانین و مرزهای واضحی را برای آنها قرار دهید. آنها باید بدانند که چه رفتارهایی قابل قبول است و چه رفتارهایی قابل قبول نیستند. این گونه مرزها به بچه‌ها کمک می‌کند تا خود را در محدوده‌ای امن و مشخص حفظ کنند.
تغییر موقعیت کودک
هنگامی که کودک شما جیغ می‌کشد، می‌توانید با تغییر موقعیت و تمرکز حواسش به جای دیگر، او را آرام کنید. به عنوان مثال، می‌توانید او را به مکانی دیگر منتقل کنید که محیط آرامتری داشته باشد. این کار می‌تواند باعث فراموشی و فراموشی موقعیت قبلی شود و به کودک کمک کند تا آرامش بیشتری پیدا کند.
سرگرم کردن کودک
در هنگامی که کودک شما جیغ می‌کشد، می‌توانید سعی کنید او را سرگرم کنید و ذهنش را به سمت مسائل دیگر هدایت کنید. استفاده از روش‌های مختلفی برای سرگرم کردن کودک می‌تواند مفید باشد. مثلاً، می‌توانید یک کتاب مناسب را برای او انتخاب کنید و با او قصه بخوانید یا بازی‌هایی را با او انجام دهید. هدف این است که توجه کودک را به چیزهایی جذاب و مورد علاقه‌اش جلب کنید تا او از جیغ کشیدن منحرف شود و آرام شود.
اولین دیدگاه را ثبت کنید