سرخک یک بیماری عفونتی در دوران کودکی است که به واسطه نوعی ویروس به وجود میآید. این بیماری که در گذشته بسیار شایع بود، اکنون تقریباً به طور مداوم قابل پیشگیری با استفاده از واکسن میباشد. سرخک، که با نام روبلا نیز شناخته میشود، میتواند برای کودکان کوچک جدی و حتی ممکن است مرگبار باشد. با این حال، به دلیل توسعه و استفاده گسترده از واکسن سرخک، نرخ مرگ و میر در سراسر جهان به طور قابل توجهی کاهش یافته است.
ریشه سرخک در کودکان
ویروس سرخک هنگامی که کودکی که مبتلا به آن است عطسه میکند، سرفه میکند یا حتی حرف میزند، به هوا منتقل میشود. علاوه بر این، ویروس میتواند روی اشیاء مانند میز، صندلی یا پتو نیز باقی بماند و از طریق لمس این اشیاء به بدن سایر افراد منتقل شود، در نتیجه نوزادان، کودکان و حتی بزرگسالان نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند.
سرخک یک بیماری عفونتی است که مراحل مختلفی دارد و علائم آن پس از مدتی به شدت ظاهر میشوند. علائم اولیه بیماری معمولاً ده روز تا دو هفته پس از ورود ویروس به بدن ظاهر میشوند. این علائم شامل تب، آبریزش بینی، قرمزی چشمها و وجود لکههای ریز سفید در داخل دهان است. چند روز پس از ظهور این علائم اولیه، پوست به آرامی با لکههای قرمز پر میشود. این لکهها ابتدا روی صورت و گردن کودک ظاهر میشوند و به تدریج تمام بدن را در برمیگیرند.
مرحله دوم سرخک شامل تب و گلودرد و علائم خفیفی است که شباهتی به سرماخوردگی دارد. در مرحله سوم، برونریزی پوستی شدید رخ میدهد و در این مرحله، کودک دیگر نشانههای بالینی ندارد، اما هنوز میتواند بیماری را به دیگران منتقل کند.
علائم سرخک معمولاً در مدت ۱۰ تا ۱۲ روز پس از انتقال ویروس ظاهر میشوند و شامل موارد زیر میباشند:
بثورات پوستی نیز نشانه کلاسیک سرخک هستند. این بثورات ممکن است تا ۷ روز طول بکشند و به طور کلی در مدت ۱۴ روز پس از انتقال ویروس ظاهر میشوند. این بثورات ابتدا روی سر شکل میگیرند و به آرامی به سایر قسمتهای بدن گسترش مییابند.
عفونت سرخک مراحلی دارد که در طول دورهای به مدت دو تا سه هفته اتفاق میافتد
عفونت و دوره نهفتگی
پس از آلوده شدن، ویروس سرخک به صورت نهفته در بدن باقی میماند. این دوره معمولاً ۱۰ تا ۱۴ روز طول میکشد و در این مدت هیچ نشانه یا علامتی از سرخک ظاهر نمیشود.
علائم و نشانههای غیر اختصاصی
سرخک معمولاً با تب خفیف تا متوسط آغاز میشود و معمولاً همراه با سرفه مداوم، آبریزش بینی، التهاب چشم (ورم ملتحمه) و گلودرد است. این بیماری نسبتاً خفیف ممکن است دو یا سه روز طول بکشد.
بیماری حاد و بثورات
در این مرحله، بثورات پوستی شکل میگیرند. بثورات از نقاط قرمز کوچکی تشکیل شدهاند و برخی از آنها کمی ورم دارند. این لکهها و برآمدگیها بسیار نزدیک به هم و به شکل خوشهای قرار دارند و ظاهری لکهدار را به پوست میبخشند. ابتدا این بثورات روی صورت ظاهر میشوند و سپس به نواحی بازوها و تنه، رانها و ساقها و در نهایت پاها گسترش مییابند. در این مرحله، تب به شدت بالا میرود و معمولاً به اندازه حدود ۴۰ تا ۴۱ درجه سانتیگراد میرسد. بثورات پوستی سرخک به آرامی بهبود مییابند و ابتدا از صورت شروع شده و در نهایت روی رانها و پاها محو میشوند.
دوره واگیر
فرد مبتلا به سرخک میتواند حدود هشت روز ویروس را به دیگران منتقل کند. این دوره چهار روز قبل از ظاهر شدن بثورات آغاز میشود و چهار روز پس از ظاهر شدن بثورات به پایان میرسد.
درمان سرخک
در حال حاضر، هنوز درمان خاصی برای سرخک وجود ندارد. علائم سرخک برای بهبود باید دوره کامل خود را طی کنند که معمولاً دو تا سه هفته طول میکشد. اما علاوه بر این، بهترین روش درمان سرخک، جلوگیری است.
بنابراین، برای پیشگیری از سرخک، حتماً واکسن سرخک را برای نوزاد خود تزریق کنید و محیطهایی که به آنها دسترسی دارید و شلوغ هستند را کنترل کنید. به عنوان مثال، مهمانیها، استفاده از اتوبوس و وسایل نقلیه عمومی، و در صورت کودکان بزرگتر، مهدکودک.
اگر یکی از بچهها در مهدکودک فرزند شما سرخک گرفته، بهتر است تا پایان بیماری فرزندتان را در خانه نگه دارید تا از انتقال بیماری به دیگران جلوگیری شود.
همچنین، کودکانی که کمبود ویتامین آ دارند، ممکن است علائم سرخک را به شدت بیشتر و دردناکتر تجربه کنند. بنابراین، در برنامه غذایی خانوادهتان، مواد غذایی حاوی ویتامین آ مانند هویج، لبنیات و زرده تخممرغ را متناسب با نیازهای کودکانتان قرار دهید.
اولین دیدگاه را ثبت کنید